Zilzal’i oku

علمدار لشکر به پیکار آمد

ابوفاضل یل میدان

چو موج خروشان علی وار آمد

بزن زنگ خطر را چون

شتابان رجز خوان علمدار آمد

بیامد اجل الفرار الفرار

خدای نبرد قاتل کارزار

اگر تیغ او از کسی بگذرد

سرش در یمین پیکرش در یسار

قاتل الحربه ابوفاضل

شیرمرده ابوفاضل

دور حضرت رقیه میگرده ابوفاضل

تیغ برنده ابوفاضل

کوبنده ابوفاضل

گور دشمنای حیدرو کنده ابوفاضل

شرف الشمس به دست همگان است ولی

شرف کل جهان دست جناب عباس است

زمین لرزد ز تکبیرش

نقابی به صورت غزل خوان آمد

ز مارد کرک و پر ریزد

ز یک حمله تیر مژگان آمد

بنازم بر کمالاتش

ابوفاضل چو ماه درخشان آمد

بزن حمله کن سر بریز بر زمین

بچرخان علم ای یل آهنین

چه کردی که ترسیده دشمن ز تو

به عمرم ندیدم یلی این چنین

طاق ابروی ابوفاضل

گیسوی ابوفاضل

رفته به علی توان بازوی ابوفاضل

تیر مژگان ابوفاضل

چشمان ابوفاضل

تا کور شود چشم حسودان ابوفاضل