Sahrada dolaşan

کسی که با تو می آید سفر دیگر پریشان نیست

کنار تو کسی دلواپس خار مغیلان نیست

بیابان گردمان کردی ولی زینب پشیمان نیست

اگر دربدر کوه و بیابانم کنی عشق است

اگر زخمی صد خار مغیلانم کنی عشق است

پریشانم کنی عشق است حیرانم کنی عشق است

اگر دنبال معشوق است دل دنبال سامان نیست

بیابان گردمان کردی ولی زینب پشیمان نیست

بنه پا بر زمین این خاک ها مشتاق و لبریزند

تمام دختران یک یک مژه بر پات میریزند

نباید هم به مهمان داری ات این قوم برخیزند

چرا که خلق میدانند صاحب خانه مهمان نیست

بیابان گردمان کردی ولی زینب پشیمان نیست

میان کاروان تو ندیدم غیر زیبایی

جوانان رشید و نونهالان تماشایی

به همره بار گل آورده ام آن هم چه گل هایی

غلط گفته هر آن که گفته این صحرا گلستان نیست

بیابان گردمان کردی ولی زینب پشیمان نیست

چه خوشبخت است طفلی که به حلقومش نگاهت افتد

چه خوشبخت است آن کس که روی نعشش عبات افتد

یکی با لب یکی با دل یکی با سر به پات افتد

دل سلطان عالم را به دست آوردن آسان نیست

بیابان گردمان کردی ولی زینب پشیمان نیست