İran marşı — İmam Rıza

باز منو امام رضا صدا زد

بس که نوشتم حرم گوشه کتابم

دیشب از شوق نبرده خوابم

دل ما شبیه خودمون کوچیکه برا تو خیلی تنگه

لباسای رنگارنگمون توی عکسای حرم قشنگه

کُرد و لُر و تُرک و عرب و بلوچ و گیلانی

همه معتقدن که تو ولی نعمت ایرانی

تو سلطانی تو آقای خراسانی

جان امام رضا

میچسبه چایی رو به ایوان امام رضا

من شدم آخرش چایی ریز خیمه ایران امام رضا

مهمان امام رضا

برق افتاده دلم تا که استکانو شستم اینجا

رو چارپایه میرم برسه به میز دستم اینجا

جعبه نباتتو وا کردم بار زندگیمو بستم اینجا

این بوده قرار ما رفقا هر موقع عراقیا اومدن

یاد اربعین بگیم بهشون

هلبیکم زوار اباالحسن

دوستم داره

هر چی چایی ریختمو میشماره

خادمی تو حرم با این نغمه

یه جور دیگه ای صفا داره

ای صفای قلب زارم

هر چه دارم از تو دارم

تا قیامت ای رضا جان

سر ز خاکت بر ندارم

منم خاک درت غلام و نوکرت

مران از در مرا به جان مادرت