En yüce Allah’ın velisi

که اوصاف علی طبع مرا اینگونه بار آورد

کلاف شعر دارم، سالها کارم غزل بافی ست

دراین بازار آشفته، علی تحسین کند کافی ست

نوشتم شاعرش هستم، عجب وهم و خیالاتی

نوشتم بی علی هیچم، چه توضیح اضافاتی

نوشتم شمس دیدم گنبدش زیباتر از آن است

نوشتم کعبه و دیدم نجف بالاتر از آن است

به قرآن سر زدم دیدم علی گویا تراز آن است

نوشتم عرش دیدم مرتضی اعلی تر از آن است

شبیه جبرئیل از درک این اوصاف درماندم

صد و ده بار امشب قل هوالله احد خواندم

من از شوقش زمین خوردم، ولی مولا بلندم کرد

همیشه یاعلی گفتم، علی از جا بلندم کرد

سَر و سِرّ مرا با او، کسی جز او نمی داند

علی نادیده می بیند،علی ننوشته می خواند

چه بهتر ازهمین اول بگویم حرف آخر را

کسی از ابتدا تا انتها نشناخت حیدر را

کسی نشناخت حیدر را به غیر از مصطفی وقتی

گره زد دست خود را سخت در دست خدا وقتی

به چشم حاجیان شور تماشا می رسید آنروز

کنار برکه ای دریا به دریا می رسید آنروز

نگاه نافذ احمد، زمین را در تصرف داشت

زمان هم از نبی انگار دستور توقف داشت

نفس ها حبس شد، در سینه ها خوف و رجا افتاد

بدون همهمه زنگ شتر ها از صدا افتاد

زمین گرم صحرا از پریشانی سراسر بود

همه باخویش می گفتند آیا حج آخر بود

نبی فرمود بسم الله، ای ارض و سما بشنو

گواهی باش ای تاریخ پیغام مرا بشنو

دوباره صحبت از اسرار خلقت می کنم آری

ولی این مرتبه اتمام حجت میکنم آری

تفاوت در میان حق و باطل چیست، معلوم است

بدون این خبر اسلام کامل نیست، مفهوم است

نماند زحمت پیغمبران بیهوده، ای مردم

نه اینکه حرف من باشد خدا فرموده، ای مردم

نبی همدوش مولا آسمان ها را هوایی کرد

خدا از شاهکار آفرینش رو نمایی کرد

نبی فریاد زد، بر عالم و آدم مسلم شد

علی بن ابی طالب، ولی الله اعظم شد

برای خاتم پیغمبران جزاو نگینی نیست

شهادت می دهم جز او امیرالمومنینی نیست

شکاف کعبه آیا ماند در نزد شما مغفول

طواف مرتضی کردید آری حَجُّکم مقبول