Kalplerimizde bir harem var

پای علم یه عالمه دل گرفتاره

هلال سه شبه پر غمه

میچکه اشک نمه نمه تو ماتم اون که همه عشق علمداره

شبه نزول آیاته شب تموم حاجاته دوباره لیله القدره شب رقیه ساداته

شب رقیه ساداته شب رقیه ساداته شب رقیه ساداته

بابا به این خانه بنگر غریبانه

خاک زمین گشته محفلم مثل این دلم جای دخترت ویرانه ویرانه

مدار آسمون دور سرش

برادراش دور و برش

دل می بره با چادرش عشق عمو جونه

زخمایی که نشست روی پرش

شد دردسر تو سفرش

شد شبیه به مادرش تو دل ویرونه

سه ساله است و تو دستاش تموم اختیاراته

کجایید ای گرفتارا شب رقیه ساداته

موی یتیمانت جانت بازا بکن شانه

بر شمع نورانیه سرت خون حنجرت جان من شده پروانه پروانه

وقتی فاطمه ی قافله شد

پاها پر از آبله شد

همسفرش حرمله شد

دنبال بابا بود

اون شبی که رسید آخر سر روضه می خوند تا به سحر بابا بیا منو ببر خرابه غوغا بود

همه فرشته ها دورش الهه ی کراماته

آروم جون باباشه شب رقیه ساداته

یک شب بیا منزل من

روشن نما محفل من

آتش گرفت مویم

وین چشم کم سویم

از درد پهلویم رویم هر دم زدم ناله

اما ز دستان ساربان

طعن شامیان

جان نمی برد دردانه دردانه