Artık ayrılığına sabrımız kalmadı

ماییم آشنای تو و وا کن غریب نیست

هر لحظه ای که می‌گذرد این سوال ماست

یعنی ز وصل روی تو ما را نصیب نیست

دردم نهفته به ز طبیبان مدعی

صد مرحم طبیب که بوی حبیب نیست

خانه ام غرق هیاهو ست خدا رحم کند

موقع شستن بانو ست خدا رحم کند

پای این غسل من از گریه زمین افتادم

علتش لرزش زانو ست خدا رحم کند

باز کردم گره روسری و جا خوردم

این همان صورت و ابروست خدا رحم کند