Ey Ali’nin dayanağı; duvara yaslanma

با این بازوی کبود جان علی کار نکن

خانمم به رفتن اثرار نکن

جلو چشم حسنت گریه نکن

سر قبر محسنت گریه نکن

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

صدای خنده زهرا نمیاد

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

دستای شکسته بالا نمیاد

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

محسنم دیگه به دنیا نمیاد

ویلی علی المظلومه ...

جون به لب شد حیدر از حرفای روی لبت

دفنی باللیل ها وصیت امشبت

خانمم دق میکنه زینبت

روضه ای به پا میشه گریه نکن

زخم سینه وا میشه گریه نکن

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

نمیگی چی شد که گوشواره شکست

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

خاک غربت روی چادرت نشست

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

روی صورت تو مونده جای دست

ویلی علی المظلومه ...

دوختی یک پیرهن برا بی کفن کربلا

میمونه عریان تنش زیر سُم مرکبا

ای وای از تشنه لب سر جدا

شب آخری بیا گریه کنیم

برا داغ کربلا گریه کنیم

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

باز دوباره این آتیش به پا میشه

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

میخ در خنجر کربلا میشه

چهل و پنج روزه که دلم میسوزه

پسرت راهی کربلا میشه

سوختم تا که این پیرهن رو دوختم

میکشم از ته دل آه یا حسین فی امان الله