Herkesin annesi var, benim yok

سایه سر دارن من ندارم

همه میگن زهرا سیلی خورده

همه باور دارن من ندارم

مگه کسی دلش میاد دست روی مادرم بلند کنه

حالا بابام با چه دلی تنهایی عشقشو کفن کنه

رو سر این خونه بارونه

دل علی خونه بارونه

چشمای خیس ما مهمون بارونه

آه و واویلا واویلا واویلا واویلا ...

همه طاقت دارن من ندارم

خواب راحت دارن من ندارم

راحت از زخمای پهلو میگن

انگار عادت دارن من ندارم

چه جور دلم میاد بگم چشمای مادرم شده کبود

تو کوچه ها داد میزدم کمک کنید ولی کسی نبود

بغض گلوی من پنهونه

کی حال و روزم رو میدونه

همه اینا یادم میمونه بارونه

آه و واویلا واویلا واویلا واویلا ...