Hanımım, durumumun kötü hâlini gör

بارونم ابر چشمام میباره

جون من بمون اگه راه داره

جون من پاشو دلم به بودنت خوشه

پاشو که غصه ات داره علی رو میکشه

خیلی داغونم تو رو به التماس من

محسن رفت اما تو حرف رفتن رو نزن

ای تنها پناه من

رحمی کن به آه من

بی تو زهرا میمیرم

این روزا با چشم تر

هر بار میرسم به در

دست به زانو میگیرم

میمیرم نرو نرو ...

خانومم برات بمیره حیدر

کاش میشد بشی یه ذره بهتر

کاشکی این خونه نشه بی مادر

گریه ام میگیره تو اشک نریز تو رو خدا

حالا که سوخته تمام خاطرات ما

گریه ام میگیره شب عروسی یادته

بابات میگفت پیر بشی به پای مرتضی

اما پیر شدی چه زود

حالا با رخ کبود

از حیدر رو میگیری

قلبم میشه خون خون

که با این قد کمون

دست به پهلو میگیری

میمیرم نرو نرو ...

درد داری سخته بلند شی از جا

درد داری از اون روزی که زهرا

پشت در تو رو زدن نامردا

تنها بودی بین شعله و غبار و دود

فضه هی میگفت کمک ولی کسی نبود

تنها بودی که یهو به در لگد زدن

روی تو افتاد دری که نیمه سوخته بود

رد شد هر کسی رسید

آتیش شعله میکشید

تو زیر در میسوختی

غوغا شد تو خونه مون

میدیدم که نیمه جون

از پا تا سر میسوختی

میمیرم نرو نرو ...