Yazık Hâydar

ذابَ لحمُها برا تو حتی پیکری نمونده

از تو صورتی نمونده

دیگه بین تو و حوریه شباهتی نمونده

تا در شکست سر شکست

یه جور زدن که شاخه صنوبر شکست

گفتم نکش شالمو

نذاشتی من برم حالا ببین حالمو

گفتی میکُشن تو رو مظلوم من مظلوم من مظلوم من

من میگفتم که نرو خانوم من خانوم من خانوم من

دیگه فایده نداره افسوس من افسوس من افسوس من

رو زمین افتاده بود ناموس من ناموس من ناموس من